ABSTRACT
Background. Chlorpyrifos and profenofos are organophosphate pesticides (OPPs), we studied exposure and urinary me¬tabolites in an agricultural area in the northeastern of Thailand during the chili-growing season (March - April) in 2012.  
Objective. This study was designed to assess pesticide exposure concentration through dermal and inhalation pathways and to find and depict a relationship between urinary metabolites and means of exposure.  
Materials and methods. To estimate the pesticides exposure concentration, dermal wipes (hand, face, and feet), dermal patches and air samples were collected from 38 chili farmers. The morning void of pre and post application urine samples was an indicator of biological monitoring in the study which derived from 39 chili farmers.  
Results. Chlorpyrifos and profenofos residues were detected on dermal patches, face wipes, and hand wipe samples, while no significant residues were found on the feet. Using a personal air sampling technique, all air samples detected pesticide residues. However, significant correlation between dermal pesticide exposure concentration and inhalation was not found (p>0.05). For urinary metabolite levels, there was a relationship between the first pre application morning void and post application morning void p<0.05). The main relationship between pesticide exposure and urinary metabolite was found to have been relevant to dermal exposure (r= 0.405; p<0.05).
Conclusions. The results of this study could suggested that public health education training programs, including the use of appropriate personal protective equipment (PPE), should be offered for the chili growing farmers in order to improve their ability to properly use pesticides.  

STRESZCZENIE  
Wprowadzenie. Chlorpiryfos i profenofos należą do pestycydów fosforoorganicznych (OPPs) stosowanych w rolnictwie, dla¬tego narażenie na te związki badano w północnowschodniej Tajlandii w okresie uprawy chili (marzec – kwiecień) w 2012 roku.  
Cel. Celem badania była ocena narażenia na pestycydy przez skórę i drogi oddechowe oraz zbadanie zależności pomiędzy stężeniami metabolitów w moczu a drogą narażenia.  
Materiał i metoda. Do oceny wielkości narażenia wykorzystano wymazy z rąk, twarzy i stóp i naskórne plastry absorpcyjne oraz próbki powietrza pobierane za pomocą indywidualnych próbników u 39 rolników uprawiających chili.  
Wyniki. Pozostałości chlorpiryfosu i profenofosu stwierdzano na plastrach absorpcyjnych, wymazach z twarzy i rąk, podczas gdy w wymazach ze stóp nie stwierdzano znaczących ilości tych pestycydów. We wszystkich próbkach powietrza stwierdzono obecność pestycydów. Jednakże, nie wykazano znaczącej korelacji pomiędzy wielkością narażenia przez skórę i drogi oddechowe (p>0.05). W przypadku poziomów metabolitów w moczu, wykazano zależność pomiędzy poziomami metabolitów w moczu przed i po pierwszym zabiegu wykonywanym rano (p<0.05). Zależność pomiędzy narażeniem na pestycydy a stwierdzanymi metabolitami w moczu wynikała z narażenia przez skórę (r= 0.405; p<0.05).
Wnioski. Wyniki niniejszych badań mogą sugerować potrzebę wprowadzenia programów edukacyjnych z zakresu zdrowia publicznego, uwzględniających stosowanie przez hodowców chili odpowiedniego sprzętu ochrony osobistej, w celu poprawy możliwości właściwego stosowania pestycydów.