PL EN
Diabetic nephropathy in the elderly – clinical practice
 
More details
Hide details
 
Rocz Panstw Zakl Hig 2018;69(4):327-334
 
KEYWORDS
ABSTRACT

ABSTRACT
Common health problems of the elderly in the near future will become even more common with aging of the population and longer average life expectancy. The elderly tend to have multiple disorders at one time, some of which may aggravate the course of others. One of the most common diseases, diabetes – “the epidemics of XXI century”, treatment of which costs approximately 11% of world health care budget – is the leading reason of chronic kidney disease and end-stage renal disease. Diabetic nephropathy can be a complication of both diabetes mellitus type 1 and 2. The most numerous group of patients with recently-made diagnosis are these above 60 years of age. Albuminuria, which, depending on its intensity, is one of the diagnostic criteria, can appear even in the process of aging itself. Overlapping of structural and functional changes that develop with age and those caused by diabetes is therefore a challenge, both diagnostic and clinical. There are certain methods of early diagnosis and prevention of progression of diabetic kidney disease. There is, however, no targeted treatment and existing therapies are generally based on glycemia and blood pressure control. Some patients in the advanced stage undergo dialyses just like in other kidney failure cases. The course of the disease is influenced by modifiable factors, such as protein and salt intake or cigarette smoking. In the light of the fact that this problem will concern an increasing number of patients, diagnostics and treatment can and should be introduced in the early stages of the disease. This all fits within the recently popular “healthy aging” ideology. Its popularization and implementation can bring measurable benefits of social and economic character.

STRESZCZENIE
Problemy zdrowotne powszechne wśród osób starszych wkrótce staną się jeszcze bardziej rozpowszechnione w związku ze starzeniem się populacji oraz szacowaną coraz dłuższą średnią życia. Osoby w podeszłym wieku charakteryzuje posiadanie wielu chorób równocześnie, przy czym niektóre z nich mogą pogarszać przebieg pozostałych. Jedna z najczęstszych – cukrzyca – „epidemia XXI wieku”, na której leczenie przeznacza się około 11% światowego budżetu na ochronę zdrowia - jest wiodącą przyczyną przewlekłej choroby, a także schyłkowej niewydolności nerek. Cukrzycowa choroba nerek dotyka zarówno chorych na cukrzycę pierwszego, jak i drugiego typu. Najliczniejszą grupę pacjentów ze świeżą diagnozą stanowią ci powyżej 60. roku życia. Albuminuria, która, w zależności od nasilenia, jest jednym z kryteriów rozpoznania, pojawiać się może nawet w przebiegu samego procesu starzenia się organizmu. Nakładanie się pojawiających się wraz z wiekiem zmian struktury i funkcji nerek oraz zmian spowodowanych cukrzycą to zatem wyzwanie diagnostyczne oraz kliniczne. Istnieją określone metody wczesnego wykrywania oraz zapobiegania progresji cukrzycowej choroby nerek. Nie istnieje jednak celowane leczenie, a obecne terapie opierają się głównie na kontroli glikemii oraz ciśnienia tętniczego. Część pacjentów w zaawansowanym stadium jest poddawana dializom jak w innych przypadkach niewydolności nerek. Na przebieg choroby znaczny wpływ mają modyfikowalne czynniki, takie jak spożycie białka, soli, palenie tytoniu. W świetle faktu, że problem ten dotyczyć będzie coraz większej części społeczeństwa, diagnostyka i leczenie mogą i powinny być podejmowane już we wczesnych stadiach schorzenia. Wpisuje się to w ostatnio popularną ideologię „zdrowego starzenia się”, której popularyzacja i wprowadzanie w życie mogą przynieść wymierne korzyści społeczne, gospodarcze i ekonomiczne.

eISSN:2451-2311
ISSN:0035-7715
Journals System - logo
Scroll to top