STRESZCZENIE
Celem pracy była ocena wpływu diklofopu na aktywność układu monooksygenaz związanych z CYP1A i 2B w wątrobie szczurów. Diklofop podawano szczurom doustnie, w odstępach dobowych przez 4 dni w dawkach: 0; 5,6; 11,2 i 56 mg/kg m.c. na dzień. Pozytywną kontrolę stanowiły: 3-metylocholantren i fenobarbital indukujące odpowiednio CYP1A i CYP2B. Aktywność izoenzymów CYP oznaczano metodą polegającą na pomiarze O.dealkilacji 7-pentoksy- i 7-etoksyrezorufiny, które są odpowiednio substratami CYP2B i CYP1A oraz przez pomiar aktywności O-demetylazy p-nitroanizolu - enzymu związanego z CYP1A. Narażenie szczurów na diklofop powodowało wzrost relatywnej masy wątroby (RLW) o 19% i 31% w porównaniu z kontrolą. Diklofop podawany w dawce 11,2 i 56 mg/kg m.c. na dzień indukował 3 krotny (p

ABSTRACT
The study was designed to determine whether diclofop, introduced to environment as herbicide, would exert properties of chemical inducers of rat liver monooxygenase system related to CYP1A and CYP2B isozymes. For this purpose, the effect of diclofop on 7-etoxyresorufin O-dealkylase and p-nitroanisole O-demethylase activities specific for CYP1A as well as on CYP2B mediated 7-pentoxyresorufin O-dealkylase activity was studied in male Wistar rats. This biochemical method permits to determine whether tested compound belongs to one of two main types of chemical inducers. Diclofop was dosed by gavage for 4 days at 0; 5.6, 11.2 and 56 mg/kg b.w. per day. Treatment of rats with diclofop resulted in significant increase in relative liver weight (RLW), to 19% and 31% above the control, respectively. Diclofop administered at the dose of 11.2 and 56 mg/kg b.w. per day induced a 3-fold (p